Szpic miniaturowy Pomeranian — Opis rasy

Szpic miniaturowy, znany również jako pomeranian, to najmniejszy ze szpiców. Energiczny pies o uroczym wyglądzie ma wyjątkowy charakter. Historia rasy sięga kilkuset lat wstecz. Jej pochodzenie wiąże się z regionem Pomeranii, na terenie dzisiejszych Niemiec i Polski. Aktualnie jest jedną z ras psów, które są cenione ze względu na swoją urodę i przyjacielski charakter.

Pochodzenie i historia rasy szpic miniaturowy pomeranian

Szpice wywodzą się od większych psów szpicowatych, które były wykorzystywane jako psy pasterskie i stróżujące. W XIX wieku, dzięki królowej Wiktorii, rasa zyskała na popularności. Hodowcy zaczęli dążyć do uzyskania jeszcze mniejszych psów o bardziej urokliwym wyglądzie. W wyniku tych działań powstał szpic miniaturowy, który zyskał uznanie na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych pomeranian pies stał się najbardziej popularną rasą psów towarzyszących lub do towarzystwa.

Charakter pomeraniana - cechy charakterystyczne

Wyjątkowy charakter tej rasy jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych cech tej rasy. To psy inteligentne, energiczne i towarzyskie. Doskonale sprawdzają się jako psy towarzyszące, ale również jako stróżujące, dzięki swojemu czujnemu usposobieniu.

Niektóre szpice mogą być bardziej niezależne i uparte. Inne będą bardziej przywiązane do swojego właściciela i chętne do współpracy. Dostosuj swoje podejście w wychowaniu i treningu do indywidualnych cech charakteru swojego psa.

Szpice uwielbiają spędzać czas z ludźmi i innymi zwierzętami. Sprawia to, że są doskonałymi towarzyszami dla osób w różnym wieku. Są również psami bardzo energicznymi, które potrzebują regularnej aktywności fizycznej i umysłowej. Wśród ulubionych ich zajęć pomeraniana można wymienić:

• spacerowanie i bieganie,

• zabawy z piłkami i zabawkami interaktywnymi,

• trening posłuszeństwa i trików

• agility i inne sporty kynologiczne, takie jak dogfrisbee, obedience, Rally-O, nosework, mantrailing, flyball, pasienie.

Charakterystyka rasy wskazuje, że pomeraniany bywają również psami o silnym instynkcie stróżującym. Może to objawiać się szczekaniem na obcych ludzi czy zwierzęta. Właściciele powinni być świadomi tego aspektu i odpowiednio go kontrolować, aby uniknąć problemów z nadmiernym szczekaniem.

Warto również pamiętać, że niektóre pomeraniany mogą być nieco uparte i trudniejsze w treningu. Szpice miniaturowe uwielbiają być w centrum uwagi. Kluczem do sukcesu i zapanowania nad emocjami szpica jest cierpliwość, konsekwencja oraz stosowanie pozytywnych metod wychowania i treningu. Generalnie można śmiało stwierdzić, że pomeraniany skradły serca wielu osobom.

Jak wygląda szpic miniaturowy?

Ta rasa psów charakteryzuje się małym, zwartym ciałem, dużą głową z szerokim czołem, małymi, trójkątnymi uszami oraz dużymi, ciemnymi oczami. Wzorzec wyglądu podkreśla, że szpice mają charakterystyczny, puszysty ogon, który zakręca się nad grzbietem. Pomeraniany mają dwuwarstwową sierść, z miękkim, gęstym podszerstkiem oraz dłuższym, sztywnym włosem okrywowym. Występuje w różnorodnych kolorach sierści, takich jak pomarańczowy, czarny, biały, szary, kremowy czy dwukolorowy.

Wśród rodzajów pomeranianów szpiców miniaturowych można wyróżnić kilka typów. Różnią się one między sobą głównie wielkością, długością sierści oraz kształtem głowy. Niektóre z tych typów to szpic miniaturowy typu lisi, o wydłużonej głowie i długiej sierści oraz szpic miniaturowy typu niedźwiedzia, o krótszej, bardziej zaokrąglonej głowie i krótszej sierści. Warto również wspomnieć o szpicach europejskich, które są nieco większe od pomeranianów i mają bardziej zwartą budowę ciała. To jak wygląda pomeranian i jaki jest wzorzec rasy reguluje FCI czyli Międzynarodowa Federacja Kynologiczna. Sędziowie FCI oceniają jaka jest sylwetka szpica miniaturowego, sierść pomeraniana, proporcje ciała, budowę, ruch psa, umaszczenie oraz ogólny wygląd i zachowanie.

Pielęgnacja pomeraniana

Sierść szpica miniaturowego wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Dotyczy to zarówno utrzymania sierści w dobrej kondycji, jak i pazurków. Oto kilka porad dotyczących właściwych czynności pielęgnacyjnych:

• szczotkowanie sierści przynajmniej 2-3 razy w tygodniu, aby usunąć martwe włosy i utrzymać sierść w dobrej kondycji

• używanie odpowiednich szczotek i grzebieni, takich jak szczotka z metalowymi ząbkami oraz grzebień z obrotowymi ząbkami

• regularne przycinanie pazurów, co 3-4 tygodnie, aby zapobiec pękaniu i nadmiernemu rośnięciu

• kąpiel co 6-8 tygodni przy użyciu delikatnego szamponu dla psów. Wykorzystaj szampon do długiej sierści, a jeśli Twój pies ma alergie używaj wyłącznie szamponów hipoalergicznych. Kosmetyki pielęgnacyjne dla pomeraniana powinny być dobrej jakości i zapewnić odpowiednie nawilżenie włosa.

Akcesoria dla pomeraniana

Pielęgnacja sierści szpica miniaturowego odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia i dobrej kondycji psa. Jeśli nie będziesz właściwie dbać o wygląd sierści szpica miniaturowego to mogą wystąpić różnego rodzaju problemy. Brak regularnego czesania może doprowadzić do powstania kołtunów. Dłuższa sierść pomeraniana, która nie jest regularnie szczotkowana filcuje się, skleja i splątuje. Każdy kołtun jest bolesny dla psa i może prowadzić o problemów skórnych i powstawania stanów zapalnych. Sklejona sierść powoduje ciągnięcie, swędzenie, a każdy ruch doprowadza do osłabienia szaty włosowej psa.

Zaniedbanie pielęgnacji sierści może wpływać na zdrowie szpica miniaturowego, może prowadzić do wystąpienia alergii i infekcji grzybiczych. Szczególnie dotyczy to obszarów podatnych na tarcie, takich jak: okolice pachwin czy obszar między palcami na łapach. Bolesne jest także samo rozczesywanie kołtunów. Zwróć także uwagę na samopoczucie psa i wygląd szpica - brudny i zaniedbany szpic, który nie jest regularnie czesany ma po prostu gorsze samopoczucie.

Oto kilka niezbędnych akcesoriów do pielęgnacji sierści, w które powinniście się zaopatrzyć, aby dbać o wygląd szpica i jego regularną pielęgnację:

• szczotki - długowłose psy wymagają szczotki z długimi ząbkami, mogą to być ząbki obrotowe. Dodatkowo na pewno przyda się tzw. pudlówka z cienkimi drucikami, które są specjalne zagięte. Pudlówka także wspomoże pielęgnację i odpowiednie rozczesywanie sierści

• grzebienie - najlepiej, abyście posiadali 3 grzebienie. Pierwszy metalowy, który ułatwi Wam codzienne czesanie i usuwanie zbędnych włosów. Drugi grzebień gęsty posłuży Wam do wyczesywania brudów wokół oczu i pyszczka oraz do rozczesywania ewentualnych kołtunów na łapach. Trzeci grzebień to grzebień do zadań specjalnych - tak zwany filcak. Służy on do rozcinania i usuwania kołtunów, których nie jesteście w stanie rozczesać

• nożyczki do przycinania sierści - regularne przycinanie sierści w okolicach uszu, łap oraz okolic odbytu może zapobiegać splątaniom i utrzymaniu higieny u szpica

• szampon i odżywka - dobór odpowiednich produktów pielęgnacyjnych do mycia sierści jest istotny dla zdrowia skóry i włosa psa. Szampony i odżywki specjalnie opracowane dla tej rasy psów zapewniają odpowiednie nawilżenie i pielęgnację

• ręczniki do osuszania sierści po deszczu i kąpieli - pamiętajcie, aby zawsze po kąpieli najpierw zawinąć psa w ręcznik i chwilę go w nim potrzymać, a dopiero potem użyć grzebienia lub szczotki. Dzięki temu pomeranian bedzie miał piękną sierść

• suszarka do sierści - będzie bardzo przydatna. Pamiętajcie, aby zawsze po kąpieli dokładnie doszuszyć okrywę włosową. Jeśli tego nie zrobicie mogą się namnażać grzyby, które docelowo wywołają stan zapalny, świąd, a nawet wypadanie sierści. Ważna uwaga - psa możecie suszyć tylko zimnym powietrzem, aby nie poparzyć mu delikatnej skóry

• pęseta do usuwania kleszczy

• oczyszczające chusteczki - najlepiej z chlorheksydyną do czyszczenia oczu i uszu oraz okolic odbytu, są przydatne do codziennej higieny tych obszarów, zwłaszcza u ras podatnych na infekcje

Regularna pielęgnacja sierści z użyciem powyższych akcesoriów nie tylko utrzymuje psa w dobrej kondycji fizycznej, ale także może przyczynić się do zapobiegania wielu problemom zdrowotnym związanym z sierścią i skórą.

Czy szpice miniaturowe gubią sierść?

Prawda jest taka, że pomeraniany linieją, podobnie jak inne rasy psów. Szpic jest rasą psa, która zazwyczaj pozostawia dużo sierści. Pomeranian traci swoją starą sierść, przynajmniej dwa razy w roku, co może prowadzić do większej ilości wypadających włosów w tych okresach. Linienie może być intensywne, zwłaszcza w okresach zmiany pory roku. Właściciele mogą wpływać na ten proces poprzez:

• regularne szczotkowanie sierści, aby usunąć martwe włosy i zmniejszyć ilość sierści w domu

• utrzymywanie odpowiedniej diety i suplementacji, aby wspierać zdrowie skóry i sierści pomeraniana

• konsultację z weterynarzem w przypadku nadmiernego linienia, które może być spowodowane problemami zdrowotnymi.

Warto pamiętać, że pomimo tego pomeranian nadal będzie pozostawiał pewną ilość sierści w domu. Dla osób z alergią na sierść zwierząt ważne jest, aby brać pod uwagę ten fakt przed adopcją psów tej rasy.

Żywienie szpiców - jaka karma dla Pomeraniana?

Dieta szpica miniaturowego jest kluczowa dla utrzymania jego dobrego samopoczucia i długowieczności. 

Szpica miniaturowego należy żywić w sposób odpowiedni dla jego potrzeb. Żywienie powinno być zrównoważone i dostosowane do wieku, wagi oraz poziomu aktywności psa. Oto kilka podstawowych zasad dotyczących diety:

• w przypadku tej rasy niezwykle istotna jest naturalna dieta - wybieraj wysokiej jakości karmę dla psów, bogatą w białko, tłuszcze, witaminy i minerały

• karm psa regularnie, zgodnie z zaleceniami producenta karmy lub weterynarza

• unikaj podawania psu resztek jedzenia ze stołu - takie zachowania mogą powodować choroby rasy, roztrój żołądka i biegunki albo zaparcia

• monitoruj wagę i kondycję psa, dostosowując ilość pokarmu do jego potrzeb.

Pomeraniany mają wrażliwy układ pokarmowy, a potrzeby szpica są dość szczególne. Cierpią na delikatną lub przewlekłą nietolerancję jednego bądź kilku składników w diecie. W związku z tym karma powinna być z jednym źródłem białka, czyli monoproteinowa. Dobrze jest, aby nie zawierała w składzie zbóż. Karmy dla psa bezzbożowe zawierają alternatywne źródła węglowodanów, np. słodkie ziemniaki czy groch. Ze względu na to, że pomeraniany należą do małych ras psów, karma powinna być dopasowana do ich małych pyszczków. W przypadku wyboru suchej karmy, granulki powinny być drobne. Dzięki temu pies z łatwością je pogryzie.

Suplementacja może być potrzebna w przypadku wystąpienia niedoborów witamin i minerałów wynikających z diety lub problemów zdrowotnych. Przykłady suplementów, które mogą być korzystne to:

• glukozamina i chondroityna dla zdrowia stawów

• omega-3 dla zdrowia skóry i sierści oraz wsparcia układu nerwowego, np. oleje i balsamy - szczególnie popularny jest olej z łososia i dorsza

• probiotyki dla zdrowia układu pokarmowego

Zanim zdecydujesz się na suplementację szpica miniaturowego, skonsultuj się z weterynarzem. Oceni on potrzeby Twojego psa i pomoże dobrać odpowiednie preparaty.

Jeśli chodzi o przysmaki dla pomeraniana to należy podawać je z umiarem i obserwować, czy nie występują reakcje alergiczne na wybrany rodzaj mięsa albo składnik.

Choroby i problemy zdrowotne szpica miniaturowego: na co zwracać uwagę?

Choroby mogą obejmować różne problemy zdrowotne, na które ta rasa jest szczególnie podatna. Oto kilka chorób typowych dla rasy:

• dysplazja stawu biodrowego i łokciowego — wrodzone lub nabyte schorzenia stawów, które mogą prowadzić do bólu i utraty ruchomości

• patellar luxation — niestabilność rzepki, która może prowadzić do bólu i utraty ruchomości

• tracheal collapse — zwężenie tchawicy, które może powodować kaszel, duszność i problemy z oddychaniem

• problemy z sercem, takie jak zwężenie zastawki aortalnej czy dysplazja zastawki mitralnej.

Aby zapobiegać chorobom, warto dbać o regularne kontrole zdrowotne u weterynarza. A także utrzymywać odpowiednią dietę oraz zapewnić psu odpowiednią dawkę ruchu.

Pomeranian szczeniak

Szczeniaki szpica miniaturowego są nie tylko niezwykle urocze, ale także wymagają szczególnej opieki i uwagi w okresie ich rozwoju. Potrzebują odpowiednio zbilansowanej diety, która wspiera ich szybki rozwój. Wybierz wysokiej jakości karmę dla szczeniaków. Jest ona dostosowana do ich wieku, wielkości i aktywności. Pamiętaj, że szczeniakom potrzebne są większe ilości białka i kalorii niż dorosłym psom.

Regularne badania u weterynarza są kluczowe dla monitorowania zdrowia i rozwoju szczeniaka. Weterynarz może dostosować harmonogram szczepień i doradzić w kwestiach pielęgnacji zdrowia.

Wczesna socjalizacja z innymi psami, zwierzętami domowymi i ludźmi jest kluczowa dla każdego szczeniaka pomeraniana. Pozwól mu na różne doświadczenia, co pomoże mu stać się pewniejszym i dobrze zaaklimatyzowanym dorosłym psem.

Futro pomeraniana jest gęste i długie, więc regularne szczotkowanie jest niezbędne, aby zapobiec plątaniu się sierści i zapewnić zdrową skórę. Przyzwyczajenie szczeniaka do zabiegów pielęgnacyjnych, takich jak szczotkowanie, kąpiele i przycinanie pazurków, ułatwi pielęgnację w późniejszych etapach życia.

Wychowanie i trening szpica miniaturowego

Każdy opiekun pomeraniana powinien mieć wiedzę na temat jego wychowania i treningu. Dlatego przedstawimy Ci kilka cennych wskazówek dotyczących wychowania psa tej rasy.

• zacznij szkolenie jak najwcześniej, najlepiej już od wieku szczenięcego swojego pupila

• używaj pozytywnego wzmocnienia, takiego jak nagrody i pochwały, aby zachęcić psa do nauki

• bądź konsekwentny w swoich oczekiwaniach i komendach

• pracuj nad socjalizacją psa, aby nauczyć go, jak właściwie zachowywać się w różnych sytuacjach i wobec innych ludzi oraz zwierząt

• ucz psa podstawowych komend, takich jak "siad", "leżeć", "do mnie" czy "zostań".

Pomeranian może być wytrenowany jako pies stróżujący. Czyli taki, który potrafi odpowiednio zareagować na obecność obcych osób lub zwierząt, chroniąc swoje terytorium i rodzinę. Warto pamiętać, że ze względu na jego małe rozmiary, nie będzie w stanie fizycznie bronić swojego terenu. Jakie czynności warto wprowadzić?

• naucz psa rozróżniać między przyjaznymi osobami a potencjalnymi intruzami, poprzez wprowadzenie go do różnych ludzi i sytuacji,

• ucz psa komendy "spokój" lub "cicho", aby mógł zrozumieć, kiedy powinien przestać szczekać na obcych,

• pracuj nad wzmocnieniem naturalnych instynktów stróżujących szpica miniaturowego, zachęcając go do szczekania na obcych, ale jednocześnie ucząc go, kiedy powinien się uspokoić

• uważaj, aby nie przesadzić z treningiem stróżowania, gdyż może to prowadzić do nadmiernej agresji lub lęku u psa.

Wychowanie szpica miniaturowego wymaga cierpliwości, konsekwencji i pozytywnego wzmocnienia. Pamiętaj, że każdy pies jest inny. Dostosuj trening do indywidualnych potrzeb i osobowości swojego szpica. Współpracując z psem i dbając o jego rozwój, zapewnisz mu szczęśliwe i zdrowe życie.

Szpic miniaturowy - cena

Ile kosztuje pomeranian? To zależy od wielu czynników. Są to: wiek psa, pochodzenie, jakość hodowli oraz lokalizacja hodowli. Cena szczeniąt szpica miniaturowego pomeranian może się różnić, ale średnio wynosi od 2000 do 5000 zł. Warto jednak pamiętać, że "ile kosztuje szpic?" to tylko jedno z pytań, na które musisz odpowiedzieć sobie przed zakupem psa. Oprócz ceny szczeniaka musisz uwzględnij również koszty bieżącej opieki, takie jak wyprawka, wyżywienie, opieka zdrowotna i pielęgnacja

Jak wybrać hodowlę szpiców miniaturowych? Poniżej podamy kilka porad, które pomogą Ci wybrać odpowiednią hodowlę:

• upewnij się, że hodowca ma odpowiednie pozwolenia i certyfikaty, które potwierdzają jego profesjonalizm i doświadczenie

• odwiedzaj kilka hodowli, aby porównać warunki, w jakich przebywają szczenięta szpica miniaturowego oraz poznać hodowców osobiście

• zadawaj hodowcy pytania dotyczące zdrowia, charakteru i pochodzenia rodziców szczeniąt, a także o szczepienia, odrobaczanie i socjalizację szczeniąt

• poproś o możliwość kontaktu z innymi właścicielami psów z danej hodowli, aby dowiedzieć się o ich doświadczeniach i ewentualnych problemach zdrowotnych

• unikaj hodowców, którzy oferują szczenięta po zbyt niskiej cenie, nie mają odpowiednich dokumentów lub nie pozwalają na wizytę w hodowli

• dobrą oznaką jest, gdy hodowca też zadaje pytania Tobie, to znaczy, że się troszczy i chce, by szczenie trafiło do dobrego domu.

Koszt szpica oraz wybór odpowiedniej hodowli to ważne kwestie. Musisz wziąć je pod uwagę przed zakupem psa. Pamiętaj, że zdrowie i szczęście Twojego przyszłego pupila zależy od odpowiedniego wyboru hodowcy oraz świadomego podejścia do kosztów związanych z opieką nad psem.

Jakie imię dla pomeraniana

Imię dla pomeraniana to zawsze duża odpowiedzialność i trudne zadanie. Po pierwsze, imię powinno być łatwe do wymówienia i zapamiętania zarówno dla członków rodziny, jak i dla samego psa. Dzięki temu pies szybko nauczy się brzmienia swojego imienia i zacznie pozytywnie reagować. Po drugie warto wybrać imię, które pasuje do osobowości i wyglądu psa oraz które będzie odpowiednie dla danej rasy. Można również rozważyć imiona związane z cechami charakteru lub zainteresowaniami właściciela. Możesz także wybrać imię dla swojego szpica na podstawie wyglądu psa, na przykład koloru sierści. Pamiętaj, że imię powinno brzmieć pozytywnie i kojarzyć się z przyjemnymi emocjami.

Przykładowe imiona dla psa rasy Pomeranian (w porządku alfabetycznym): Bello, Charlie, Czako, Daisy, Dżerom, Emi, Figo, Fifi, Kajtek, Kiwi, Koko, Leo, Lila, Loki, Lola, Marley, Mia, Milka, Mocca, Nala, Oliver, Penny, Pluto, Riko, Sisi, Tola, Tofik, Willy, Wendy, Willow, Winston, Zeus, Zara, Ziggy, Zuzu, Zorro.

Ciekawostki o szpicach miniaturowych

Wśród ciekawostek o szpicach warto wymienić kilka faktów, które mogą zaskoczyć miłośników tej rasy:

• Są bardzo inteligentne i szybko uczą się nowych komend.

• Mimo swojego niewielkiego rozmiaru szpice są doskonałymi psami stróżującymi, które potrafią skutecznie odstraszyć intruzów.

• Królowa Wiktoria była wielką miłośniczką szpiców i miała kilka psów tej rasy, które towarzyszyły jej w podróżach.

• Szpice są bardzo towarzyskie i uwielbiają spędzać czas z ludźmi oraz innymi zwierzętami.

Najczęstsze pytania dotyczące szpica miniaturowego pomeraniana

Umieściliśmy w tej sekcji pytania, które najczęściej nam zadajecie. Odpowiedź na część z nich znaleźć możecie w samym artykule.

Ile żyje szpic miniaturowy?

Zależy to od wielu czynników, takich jak genetyka, dieta, styl życia oraz opieka weterynaryjna. Przeciętna długość życia wynosi około 12-16 lat. Aby zapewnić swojemu pomeranianowi długie i zdrowe życie, warto dbać o odpowiednią dietę, regularne ćwiczenia oraz kontrolę zdrowotną u weterynarza.

Czy szpic miniaturowy ma sierść czy włosy?

Pies tej rasy ma włosy. To mały piesek o długiej, gęstej i miękkiej sierści. Jego futro może być różnych kolorów, takich jak biały, kremowy, brązowy, czarny lub szary.

Kiedy pomeranian zmienia sierść?

W przypadku Pomeranianów typowo zmieniają one swoją sierść dwukrotnie w ciągu roku. Te okresy linienia są zazwyczaj wiosną i jesienią, kiedy zmieniają się warunki pogodowe.

Wiosną, zazwyczaj w okolicach marca lub kwietnia, Pomeranian może zacząć tracić swoją zimową sierść. Jesienią, w okolicach września lub października, zacznie tracić swoją letnią sierść, aby przygotować się na zimę. Rośnie wówczas gęstsza, bardziej izolująca sierść.

Czy pomeranian nadaje się do bloku?

Pomeranian to mały pies, który zazwyczaj dobrze radzi sobie w mieszkaniach i blokach, pod warunkiem że jego potrzeby fizyczne, społeczne i umysłowe są odpowiednio spełnione. To rasa pełna energii. Potrzebuje regularnych spacerów i zabawy. Warto znaleźć pobliskie miejsca, gdzie pies może bezpiecznie pobiegać i spędzać czas na świeżym powietrzu.

Czy szpic miniaturowy jest dobry dla dzieci?

Szpic może być dobrym towarzyszem dla dzieci, jeśli zostanie dobrze socjalizowany i wychowany od młodego wieku. Zazwyczaj przywiązuje się do swoich właścicieli, w tym do dzieci. Jednak ze względu na ich niewielki rozmiar wymaga delikatnego traktowania przez dzieci.

Czy szpic miniaturowy może być sam w domu?

Tak, pomeranian może być sam w domu, ale wymaga odpowiedniego przygotowania i szkolenia, zwłaszcza jeśli zostaje pozostawiony sam przez dłuższy czas.

Warto trenować szczeniaka od młodego wieku, aby przyzwyczajać go do bycia samemu. Początkowo pozostawiając psa na krótki czas. Następnie ten czas stopniowo zwiększając. Pozytywne wzmocnienia, takie jak smakołyki lub pochwały, mogą pomóc w budowaniu pozytywnego skojarzenia z pozostawaniem samemu.