Owczarek szetlandzki (sheltie). Opis rasy psów

2024-07-31

Owczarek szetlandzki to mały pies pasterski, który zauroczy Cię swoim pięknym futerkiem, radosnym nastawieniem do życia i żywiołowością. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, czy sheltie, to pupil właśnie dla Ciebie! Tutaj poznasz wymagania rasy, opis jej charakteru oraz podstawowe zasady pielęgnacji. Zapraszamy do lektury.

Informacje o pochodzeniu i historii rasy

Owczarek szetlandzki to rasa psów pasterskich pochodząca ze Szkocji. Wbrew pozorom, nie jest to miniatura collie długowłosego, choć ma w sobie kroplę ich krwi.

Przodkiem współczesnych sheltie były owczarki w typie szpica, podobne do owczarków islandzkich. Przybyły one do Norwegii wraz z Wikingami około VIII/IX wieku. Były to niewielkie czworonogi, dorastające maksymalnie do 30 cm w kłębie. Wykorzystywano je do zaganiania bydła w zagrodach. Z racji niskorosłości, nie mogły paść zwierząt na wrzosowiskach, gdzie trawy zdecydowanie przewyższały psiaki. Najprawdopodobniej krzyżowano je z:

king charles spanielami
psem yakki z Islandii
szpicami miniaturowymi np. pomeranianami
owczarkami szkockimi długowłosymi

Miłośnikom psów rasy szetlandzkiej bardzo zależało na możliwie jak najbardziej zbliżonym fenotypie do collie. Ostateczny wygląd sheltie uzyskały w XIX w.

Jak podają źródła, pierwotne szetlandy zostały wyparte przez border collie. Z racji powiększania się pastwisk, potrzebne były psy, które fizycznie są w stanie patrolować wielkie obszary. I tak to właśnie bordery lepiej sprawdzały się do stróżowania bydła na wysoko trawiastych i rozległych pastwiskach.

Współczesne owczarki szetlandzkie uznano oficjalnie w 1919 roku. Pierwszy klub miłośników sheltie powstał 11 lat wcześniej.

Początkowo nazwa rasy brzmiała Shetland Collies, jednak wzbudzała ona duże niezadowolenie ze strony hodowców collie.

Wygląd psa rasy owczarek szetlandzki

Szetlandy to małe psy, które osiągają w kłębie od około 33 do 39 cm i ważą od 5 do 10 kg. Suczki są nieco mniejsze niż samce.

Sylwetka sheltie jest zwarta, jednak nie ociężała czy krępa. Jest dłuższa niż wysoka. Kończyny są proste, umięśnione z owalnymi łapkami. Piesek porusza się lekko i zwinnie.

Klatka piersiowa szetlanda jest głęboka i pojemna, sięga aż po staw łokciowy. Prosty grzbiet płynnie przechodzi w lekko wysklepione lędźwie i nieco opadający zad. Całość zwieńcza nisko osadzony ogon, który zwęża się ku końcowi, gdzie delikatnie się zakręca. Jest na tyle długi, że sięga stawu skokowego. W trakcie pobudzenia pies nosi go w górze, jednak nigdy ponad linię grzbietu.

Głowa sheltie oglądana z profilu przypomina długi, tępy klin. Czaszka jest płaska, z delikatnie widocznym stopem. Długość kufy jest proporcjonalna do wymiarów głowy. Nosek o prostym grzbiecie, zakończony jest czarną truflą. Oczy szetlanda są średniej wielkości, w kształcie migdała. Czarują ciepłym spojrzeniem. Przybierają barwę ciemnobrązową. W umaszczeniu merle bywają niebieskie lub niebiesko-nakrapiane.

Na szczycie czaszki znajdują się małe, trójkątne uszy, osadzone blisko siebie. Piesek nosi je odrzucone w tył lub postawione na sztorc, z lekko opadającymi końcami.

Sierść i umaszczenie owczarka szetlandzkiego

Owczarek szetlandzki posiada dwuwarstwową szatę, która składa się z gęstego i miękkiego podszerstka oraz długiego, szorstkiego włosa okrywowego.

Wyjątkowo obfita sierść znajduje się na:

głowie i klatce piersiowej, tworząc imponującą grzywę i kryzę
tylnych łapach, tzw. portki
ogonie

Sheltie występują w umaszczeniu typu:

śniadym: jednolitym lub z delikatnym przyprószeniem, w kolorze od jasnozłotego po ciemnobrązowy
trójbarwnym: czarny tułów, podpalenia
niebieskim marmurkowym: tzw. blue merle, niebieskosrebrne z delikatnymi czarnymi znaczeniami.

Dopuszczalna jest również sierść czarno-biała z podpalaniem oraz z białymi znaczeniami (strzałka na czole, kołnierz na piersi, plamy na nogach, końcówka ogonka)

Pielęgnacja owczarka szetlandzkiego

Pielęgnacja owczarka szetlandzkiego nie jest skomplikowana. Wymaga jednak systematyczności z Twojej strony. Musisz zadbać o:

szczotkowanie: co 8-15 dni, w zależności od tego, kiedy sierść zaczyna się filcować, co jest kwestią dość indywidualną. W okresie intensywnego linienia (wiosną i jesienią) musisz czesać psa zdecydowanie częściej, aby ułatwić wymianę sierści martwej na nową.
Czesz psa przy użyciu szczotki z miękkim włosiem lub szczotką drucianą z gładko zakończonymi igiełkami. Rób to warstwami, jedna po drugiej. Napotkane kołtuny delikatnie rozdzielaj metalowym grzebykiem. Jeśli doszło już do sfilcowania podszerstka musisz użyć obrotowego zgrzebła, a w ostateczności filcaka.
Przed każdym zabiegiem zwilż sierść pupila specjalną odżywką bez spłukiwania dla psów. Ułatwi rozczesywanie, nawilży włosy i uchroni je przed łamaniem i elektryzowaniem się.
kąpiel: rzadko, 3-4 razy do roku. Stosuj ją, gdy pies nieładnie pachnie lub zabrudzeń nie da się usunąć zwilżonym ręcznikiem czy w trakcie czesania. Do kąpieli używaj jedynie szamponu dla psa oraz odżywki, które są dostosowane do pH i indywidualnych potrzeb skóry czworonoga. Pamiętaj, aby dokładnie spłukiwać wszystkie kosmetyki.
czyszczenie zębów: codziennie z użyciem pasty i szczoteczki do zębów dla psów. Regularność w tej kwestii pozwoli uniknąć powstawania kamienia nazębnego.
skracanie pazurów: obcinaj je, gdy są zbyt długie. W tym celu zaopatrz się w nożyczki lub cążki dla psów.
kontrolowanie stanu oczu i uszu: regularnie sprawdzaj oczy i uszy psiaka i w razie potrzeby przemyj je specjalnymi płynami dla psów przeznaczonymi do tych okolic.

Zdrowie owczarka szetlandzkiego

Owczarek szetlandzki to rasa odporna i ciesząca się na ogół dobrym zdrowiem. Zdarza się jednak, że szetlandy borykają się z:

dermatozami
rakiem pęcherza moczowego
dysplazją stawów biodrowych
chorobą von Willebranda: związana z zaburzeniem krzepnięcia krwi
Collie Eye Anomaly: dziedziczna choroba oczu, która może się skończyć nawet ślepotą. Nie podlega leczeniu.
mutacją genu MDR1: związana z wrażliwością na niektóre leki, w tym m.in. na iwermektynę.
zaburzeniami funkcjonowania dróg żółciowych

Ile żyje owczarek szetlandzki?

Średnia długość życia sheltie to 12-14 lat.

Charakter owczarka szetlandzkiego

Owczarek szetlandzki to żywiołowy psiak, który odznacza się wysoką inteligencją. W mig uczy się nowych rzeczy i robi to z wielką radością. Jako pies pasterski uwielbia ruch i wymagające zadania. Potrzebuje więc sporej dawki aktywności fizycznej i umysłowej każdego dnia. Dlatego jeśli preferujesz domatorski, dość leniwy tryb życia, szetland będzie się przy Tobie nudził. Sprawdzi się bardziej dla osób, które podzielają jego zamiłowanie do ciągłego ruchu i wyzwań.

Będzie to także dobry wybór dla rodziny z dziećmi, z którymi sheltie lubi przebywać i bawić się. Pamiętaj jednak, aby zawsze nadzorować kontakty zwierzaka z pociechami.
Szetland swojego opiekuna obdarza wielkim uczuciem, jest bardzo lojalny i oddany. Z kolei wobec obcych może być nieufny. Jednak nie jest lękliwy czy nerwowy. Większość niepożądanych zachowań możesz wyeliminować w trakcie szkolenia i socjalizacji psiaka. Proces ten zacznij już w wieku szczenięcym. Pozwól uczestniczyć pupilowi w różnych społecznych aktywnościach, w których biorą udział obcy ludzie i zwierzęta. Dzięki temu czworonóg nauczy się kontrolować swoje emocje.

Jaka karma dla owczarka szetlandzkiego?

Owczarek szetlandzki to pies rasy małej, dlatego wybierając karmę dla psa kieruj się oznaczeniami S, Small, Small Breed. Będą to produkty odpowiednie dla psów do 10 kg, zarówno pod względem kaloryczności jak i wielkości granulek.

Pamiętaj, aby w menu Twojego pupila znalazło się wysokiej jakości mięso mięśniowe, czyli pochodzące z mięśni szkieletowych. To świetne źródło pożywnego białka oraz tłuszczu zwierzęcego, które stanowią podstawowe paliwo dla organizmu Twojego czworonoga.

W karmach unikaj zbóż czy dodatku cukrów, które przyczyniają się do nadprogramowych kilogramów.

Warto, aby w diecie Twojego owczarka szetlandzkiego zawierały się kwasy tłuszczowe Omega-3 i -6. Znajdziesz je np. w oleju z łososia. Wzmacniają ogólną odporność czworonoga, ale także pomogą zadbać o kondycję skóry i piękny wygląd sierści pupila.

Akcesoria dla owczarka szetlandzkiego

Pojawienie się szczeniaka w domu to wydarzenie niezwykle radosne, ale i stresujące. Szczególnie dla samego psiaka, który musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości po rozstaniu z mamą. Aby oszczędzić sobie kłopotu, przygotuj i zaopatrz się w niezbędne akcesoria dla swojego owczarka szetlandzkiego. Dzięki temu stworzysz dla niego bezpieczną przestrzeń i będziesz gotowy na każdą ewentualność. W wyprawce dla sheltie muszą znaleźć się:

szelki: polecamy szczególnie te typu guard, które pewnie obejmują tułów czworonoga i jednocześnie zapewniają mu komfort w czasie ruchu.
smycz: dostosowaną wagą taśmy do możliwości psa.
obroża: do ozdoby lub jako alternatywa na spacerki zamiast szeleczek. Musi obejmować dwa kręgi szyjne psa. Pamiętaj również o dopasowaniu jej do obwodu szyi czworonoga. Pod obrożą o dobrych wymiarach, włożysz bez problemu swoje dwa palce. Masz wtedy pewność, że akcesorium nie poddusza pupila i nie powoduje dyskomfortu.
legowisko: sprawdź legowiska dla małych psów. Postaw je w miejscu, w którym Twój przyjaciel będzie czuł się bezpiecznie i komfortowo.
miski: jedną na wodę, drugą na karmę. Dla psów szybko pochłaniających posiłki polecamy również miski spowalniające jedzenie.
zabawki: totalny must have dla każdego psa na każdym etapie życia. Dzięki nim pies może zrealizować swoje potrzeby żucia, gryzienia czy pogoni. W naszym sklepie zoologicznym TuZwierzaki.pl znajdziesz szeroki wybór zabawek dla psów w różnym wieku: od piłeczek, szarpaków po frisbee czy zabawki interaktywne i edukacyjne.

Owczarek szetlandzki cena

Cena za zwierzaka rasy owczarek szetlandzki waha się w granicach od 4,5 do 6 tysięcy złotych. Ostatecznie kwota zależy od wielu czynników, w tym wieku, płci czy predyspozycji wystawowych psa.

Zdecydowanie zalecamy Ci zakup czworonoga ze sprawdzonego miejsca, certyfikowanego przez Związek Kynologiczny w Polsce. Szczegółową listę hodowli znajdziesz na stronie lub w punktach stacjonarnych ZKwP.

W ten sposób zyskasz pewność, że nabywasz psa rasowego, przebadanego, o możliwej do zweryfikowania historii pochodzenia czy historii medycznej szczeniaka oraz jego rodziców.